Saying goodbye is never easy...

De eerste dag dat ik in Wanaka aankwam viel ik gelijk met me neus in de boter. Nadat ik ingecheckt was in het YHA hostel kreeg ik te horen dat Tony net z'n eerste solo vlucht als piloot had gedaan en dat moest gevierd worden. We zijn gestart in de Water Bar en daarna volgende er nog veel meer en het was zeker een geslaagde avond..

Vrijdags overdag had ik op zich niet veel gedaan maar avonds hadden we met de oude YHA groep afgesproken in de Water Bar voor happy hour. Na een paar uur kwam Walter met de suggestie om naar de lokale Bullock Bar te gaan vanwege de Central Otago Duck Calling competition. En dat hebben we geweten,ik heb mensen nog nooit zo fanatiek gezien en ze waren allemaal jagers ook nog. Wij als groep hadden 7 wereldwijde aanmeldingen en ondanks dat het voor sommige de eerste keer was,haalde 2 de laatste 7. Niet slecht voor de eerste keer. Helaas won geen enkele backpacker de competitie maar we einigde de avond met 1 gans en 9 a 10 eenden borsten dus Walter zou ons Zondags een Sunday roast maken.

Zaterdags heb ik vooral rondgelopen in Wanaka en avonds met Tony afgesproken in de Ierse bar Fitzpatricks en ook een paar van zijn piloten school collega's om wat Super Rugby te kijken in de bar.

Zondag heb ik het rustig aan gedaan na 3 nachten Wanaka. Middags had Walter ons uitgenodigd voor de Sunday roast en iedereen uit de YHA was er en een paar nieuwe mensen en het was geweldig eten en een geslaagde avond.

De rest van de week heb ik niet echt veel gedaan maar Maandag middag ben ik naar Paradiso Cinema gegaan voor de film 'The Ground we won'. Het is een Nieuw Zeelandse film over het plattenlands team Reporoa RFC en het is echt een aanrader als je het in Nederland kan bekijken.

Dinsdag was mijn alllerlaatste volle dag in Wanaka en nadat ik hier 3x ben geweest en 5 weken totaal in deze plek heb besteed voelde ik me hier meer 'thuis' dan in die 3 maanden in Auckland en ik kom zeker terug in de toekomst want ik verlaat Wanaka maar Wanaka verlaat mij zeker niet. En ik zal ook Water Bar,Fitzpatricks,Lalaland en Woody's missen want deze plekken waren mijn 'locals' in Wanaka en ik heb er zo'n goede tijd gehad in alle bars.

Na Wanaka ben ik naar Queenstown gegaan waar ik Javier en Gise weer heb ontmoet avonds. En ze hadden geweldig nieuws beide worden gesponsord door hun werkgever om langer te blijven in Nieuw Zeeland. Ik was blij voor ze omdat ze niet terug wilde naar Colombia. Diezelfde avond vroegen Javier en Gise ofdat ik zin had om naar Portugal-Colombia te gaan in de Onder 20 voetbal Wereldbeker aangezien ik naar Dunedin ging na Queenstown en daar zeg ik geen nee tegen!

Na Queenstown ben ik vertrokken naar Dunedin waar ik 2 dagen in Jessie's huis verbleef. Jessie was een geweldige host en al haar Kiwi studenten huisgenoten waren zo vriendelijk maar helaas kon ik maar 2 dagen blijven omdat ze in examen tijd zaten en ik ze niet verder wou storen dus Zaterdags ben ik verhuist naar een hostel.

Diezelfde Zaterdag ben ik met Javier en Gise naar de Onder 20 Wereldbeker voetbal geweest in Dunedin. Naar Portugal-Colombia en Servie-Mexico. Dus voor 90 minuten was 'Colombiaan' Het waren best wel leuke wedstrijden en Portugal won met 3-1 en Servie met 2-0.

De rest van de week heb ik Dunedin verder verkent en Woensdags ben ik naar de laatste 16 wedstrijd geweest tussen Servie en Hongarije. Hongarije maakte een grote indruk op me maar Servie won de wedstrijd door een goal in 118ste minuut in extra tijd. Servie won de wedstijd met 2-1.

Na Dunedin ben ik vertrokken naar Oamaru weer ik in het Empire Hotel Backpackers en Mandy,de manager was erg blij mij weer te zien. In Oamaru heb weer de Scotts brewery weer bezocht.En ook een bezoek gebracht aan de Whitestone kaasfabriek,deze kaas fabriek is in Nieuw Zeeland heel bekend en heeft al meedere prijzen gewonnen. Ik moest zeggen de kaas smaakte goed!. Ik bleef het hele weekend in Oamaru en Zondags nodigde Mandy en Mike,de eigenaren me uit voor een Sunday roast en daar zeg ik geen nee tegen. Dus avonds heb ik met alle vaste hostel medewerkers en Mandy en Mike genoten van een heerlijke roast.

Na Oamaru ben ik 2 dagen in Christchurch geweest waar ik weer Canadeeze Kristen tegen het lijf liep dus we hebben even bijgepraat wat zij en ik hadden gedaan na Te Anua. Na 2 dagen Christchurch ben ik naar Kaikoura gegaan.

Ik ben in Kaikoura voor de laatste keer geweest in November vorig jaar en het was geweldig om terug te zijn en toevallig was mijn ex Wanaka kamergenoot Jan ook in Kaikoura. Dus de rest van de 3 dagen hebben we veel met elkaar opgetrokken. Helaas ging mijn walvis spotten weer niet door hoge golven maar dat kon de pret niet drukken.

Nu ben ik weer terug in Picton. Ik heb totaal 4,5 maand besteed op het Zuider Eiland en ik zal het zeker gaan missen want het is zo verschrikkelijk mooi en de mensen zijn zo gastvrij en vriendelijk maar aan alles komt een eind helaas....

Wist je dat?

Je zit waar ook in Nieuw Zeeland nooit verder dan 120 kilometer af van de zee.

De Schotse invloed in het Zuiden van het Zuider Eiland is zo groot dat er in Nieuw Zeeland zelfs meer doedelzak bands zijn dan in Schotland zelf (!)

De langste immigratie route in kolonie tijden was London-Dunedin en het duurde 3 maanden (!) per schip om in Nieuw Zeeland aan te komen.

1 van de Whitestone kaas fabrieks meest beroemde klanten is Hugh Hefner's Playboy Mansion in Los Angeles.